Die 2:20:16 was een verbetering met meer dan vier minuten van mijn persoonlijk record, dat ik twee jaar geleden liep, ook in Londen. Vorig jaar was ik geblesseerd en liep een ontgoochelende 2h30'. Dat blessureleed ligt gelukkig (definitief?) achter me, en ik vertrok dus vol goede moed op een -dacht ik- 'kamikaze missie' naar een eindtijd van 2h20'. Ik zat onmiddellijk in een leuk groepje elite-lopers die zich probeerden te plaatsen voor het Britse marathon-team voor de Europese kampioenschappen, waarvoor een kwalificatie-vereiste van 2h18' werd gehanteerd. We passeerden het halve marathonpunt in 1:08:52. Gezien het hoge aanvangstempo, dat ik overigens verbazend gemakkelijk aankon, verwachtte ik vroeg of laat de Man Met De Hamer tegen te komen. Misschien was de Man thuisgebleven ofwel was hij zijn Hamer vergeten mee te brengen, maar een echte inzinking heb ik nooit gehad, en uiteindelijk was dit zelfs een van mijn 'gemakkelijkste' marathons. Niettemin vertraagde ik toch een beetje in de tweede helft van de wedstrijd en na 40km had ik nog slechts een seconde voorsprong op mijn 2h20' schema. Op amper 70 meter van de finishlijn zag ik de chronometer onherroepelijk van 2:19:59 naar 2:20:00 tikken en overschreed de eindstreep met een luide vloek.
Ik was aanvankelijk nogal ontgoocheld om die onnozele 16 seconden, maar raakte daar al snel overheen. Een 20ste plaats in de belangrijkste stadsmarathon ter wereld is immers niet slecht voor een volbloed amateur zoals ik. Op woensdag, amper drie dagen na de wedstrijd, kon ik alweer zonder problemen lopen. Ik ben dus opmerkelijk snel hersteld en kan dus zeker nog sneller. Misschien gebeurt dat al in September, in Berlijn.
Split Time 5K 00:16:09 10K 00:32:34 15K 00:48:59 20K 01:05:22 HALF 01:08:52 25K 01:21:35 30K 01:38:12 35K 01:55:23 40K 02:12:41 FINISH 02:20:16 |  |
