Amateurisme, want de atleten werden al na 10 minuten de verkeerde kant opgestuurd door een slapende wegmarkeerder.
Amateurisme, want de poging van de organisatie om deze blunder te corrigeren door de elfde ronde in te korten liep in het honderd waardoor enkele atleten twee ingekorte rondjes liepen en vervolgens gediskwalificeerd werden, wat de Russen hun derde plek in het Europese landenklassement kostte.
Amateurisme, omdat de chipmatten niet goed werkten, waardoor mijn zeventiende doorkomst niet geregistreerd werd, en de Zweedse kampioene uiteindelijk zelfs een extra ronde moest lopen.
Amateurisme ook van mezelf. Na maandenlang blessureleed was ik eindelijk weer in vorm, en tijdens de eerste 50km liep ik met de vingers in de neus samen met de latere wereldkampioen en de Europese zilveren medaillewinnaar. Ik voelde dat ik ruim onder de zeven uur zou uitkomen en begon hardop te dromen van een (Europese) medaille. Maar toen staken mijn eeuwige maagproblemen weer de kop op en na 60km moest ik kotsen, waarna ik 40km lang niets meer kon eten of drinken. Een halfuur verloren, 7h15', frisse benen. Bah.
In plaats van het amateurisme van anderen te bekritiseren zou ik er beter aan doen om mijn eigen maag wat beter te trainen.
 |
| Wereldkampioen Shinji Nakadai (117) en Europese zilveren medaillewinnaar Oleksandr Holovnytskyy (183). |
