Mijn marathon-voorbereiding verliep met hoogtes en laagtes. Tijdens de winter had ik aan mijn uithoudingsvermogen gewerkt tijdens heroische traingstochten door de Engelse modder en regen. Dat leidde me op 13 maart tot een comfortabele overwinning in the 6-uren wedstrijd van Stein met een afstand van 85,512km. Op snelheid trainde ik tijdens een tiendaags werkverblijf aan het California Institute of Technology, waar ik tweemaal daags 10.000m liep op een uitstekende tartanbaan. Aanvankelijk legde ik die af in minder dan 34 minuten, maar na een paar dagen werd dat 35, en uiteindelijk zelfs 36 minuten. Bij mijn terugkomst in Engeland twee weken geleden voelde ik me uiterst moe, zwak, en duizelig. Ik was waarempel overtraind!
Na vier dagen volstrekte rust haspelde ik nog snel een paar kwaliteitstrainingen af om daarna direkt te taperen. Het hoeft dus niet te verbazen dat ik zondag jongstleden om 9h45' aan de startlijn in Greenwich stond vol twijfels. Toen ik 2 uur, 19 minuten en 45 seconden later de eindstreep overschreed was de ontlading dan ook des te groter.
 |
| Bibi op de BBC! |
Maar ik voelde me beresterk en besliste om de strijd niet op te geven. De volgende 10 mijl zette ik een tandje bij en verloor tot mijn grote verbazing bijna geen tijd op het PR-schema. De laatste 4km nam Steve Way over en moest ik alle zeilen bijzetten om mijn wagonnetje bij hem aan te haken. Nimmer ging ik zo diep als tijdens die eindfase van de marathon. Een ervaring die erg pijnlijk was maar terzelfdertijd ook -hoe zou ik het omschrijven?- aangenaam. Ik was toch wel blij dat ik na 42.195m mocht stoppen met lopen.
Kan ik nog sneller dan 2h19? Ik denk het eerlijk gezegd wel. Maar eerst gaan we ons 100km blazoen wat oppoetsen.
Split Time 5K 00:16:17 10K 00:32:41 15K 00:49:08 20K 01:05:38 HALF 01:09:13 25K 01:21:58 30K 01:38:29 35K 01:55:21 40K 02:12:17 FINISH 02:19:45 |
|
